مطالعه اثرات مکملی دارچین بر رویی هیپوگلیسمی ایجاد شده توسط انسولین در راتهای نر دیابتی شده توسط استرپتوزوسین

  سابقه ومصرف: درمان سنتی بیماری دیابت با استفاده از گیاهان طبیعی و یا عصاره‌های آن در سرتاسر جهان شناخته شده است. در میان آنها دارچین بیش از همه مورد توجه قرار گرفته است.   هدف از مطالعه اثرات مکملی دارچین بر روی هیپوگلیسمی ایجاد شده توسط انسولین در راتهای نر دیابتی شده توسط استرپتوزوسین می باشد.�  مواد و روش ها :دراین مطالعه تجربی ، تعداد 40 رات نر دارای وزن متوسط220 گرم انتخاب و به چهار گروه ده‌ تایی تقسیم شدند. گروه کنترل، آب و ر ژ یم غذائی معمولی دریافت نمودند. گروه دیابتی، بوسیله تزریق داخل استرپتوزوسین ( mg/kg 40) دیابتی شدند. گروه دیابتی +انسولینی ،پس از دیابتی شدن تنها انسولین NPH ( u/kg 5) دریافت کردند.   گروه دیابتی + انسولینی + دارچین، علاوه بر انسولین، سوسپانسیون دارچین ( mg/kg 60 ) به صورت خوراکی داده شد. میزان گلوکز خون رات ها به روش Glucose Oxidize Method سنجش شد.داده هاتوسط نرم افزار spss مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند.   یافته ها : میزان گلوکز خون در گروه دارچینی در مقایسه با گروه انسولینی بیشتر کاهش یافت و این اختلاف در سطح p<0.01 معنی دار بود.   نتیجه گیری: در دارچین ترکیبات بیواکتیوی (احتمالا MCHP ) وجود دارد که احتمالا سبب تقویت اثر انسولین در گروه دارچینی می گردد. شاید در آینده بتوان از فرم استخراج شده دارچین به عنوان راه درمان طبیعی در برابر بیماری دیابت استفاده کرد.درنتیجه گیری صرفا"به اثر دارچین ونتایج آن در این مطالعه اشاره شود.